Tweede Paasdag vierden we Pasen in het Aandachtscentrum. Na 2 jaar konden we weer met z’n allen bij elkaar komen. We waren met 40 mensen, 36 bezoekers en 4 vrijwilligers. Sommige bezoekers bleven liever voor in het Aandachtscentrum zitten om daar rustig met elkaar te praten, maar de meesten zaten achter in een grote kring. Daar hadden we een Paasviering.
We lazen het Paasevangelie van Lukas, Lodewijk stak de nieuwe paaskaars aan, we zongen Paasliederen – begeleid door Caroline – en we bespraken met elkaar wat Pasen inhoudt. Met Pasen vieren we dat Jezus is opgestaan uit de dood en dat dit betekent dat leven sterker is dan de dood. Dat is niet zo’n gemakkelijk te begrijpen boodschap. Het betekent ook niet dat al het lijden ophoudt of verdwijnt maar dat we verder kunnen leven met onze wonden (Jezus toont zijn wonden ook na zijn opstanding uit de dood).
We vroegen aan de bezoekers of zij wel eens een ‘Paaservaring’ hadden gehad, de ervaring dat het leven toch weer zinvol is na een moeilijke tijd. Er kwamen allerlei verhalen.
Zo vertelde Hans dat hij het erg moeilijk had gehad toen hij vorig jaar dakloos werd maar weer van het leven geniet sinds hij weer een huis heeft. Kitty vertelde een Paasverhaal over een bloem van een vruchtboom die uitgebloeid was, een zaadje werd, in de aarde viel, ontkiemde en uitgroeide tot een prachtige volle boom waar vogels in nestelden en mensen schaduw zochten. Tot op een dag een man met een zaag kwam, een grote tak afzaagde en de boom in pijn en angst achterliet. Weken verstreken tot dezelfde man terugkwam. De boom was doodsbang maar de man ging aan zijn voet zitten met zijn rug tegen de stam, haalde een houten fluit uit zijn tas en begon te spelen…..
Na de Paasviering was er veel gezelligheid, genoten bezoekers van al het lekkers terwijl Caroline onvermoeibaar op de piano speelde. Een mooie middag samen.
